رد پای عبور
این که من کیم سوالیه که می خوام بهش برسم....رد پای عبور
این که من کیم سوالیه که می خوام بهش برسم....پایان سال
چند روز دیگه سال 92 هم تمام میشه....
سال سختی بود ....سالی پر از سختی ها و شیرینی ها....پر از فراز و نشیب ها.....پر از شادی ها و غم ها.....
نمی دونم واقعا امسال رو چطوری گذروندم،اما واقعا از زندگی راضیم....
اخه من امسال به واسطه یکی از معلم هامون خیلی تغییر کردم....با این که مدت زمان کمی با من بود و سن خیلی کمی هم داشت اما خیلی چیزها به من یاد داد....از صمیم قلبم آرزو می کنم که در تمامی مراحل زندگی موفق وسربلند باشه...
و در آخر هم به قول سهراب سپهری:
"تا شقایق هست زندگی باید کرد"
پاره ای از کویریات
"دوست داشتن" از "عشق" برتر است؛عشق یک جوشش کور است و پیوندی از سر نابینایی.اما دوست داشتن،پیوندی خودآگاه و از روی بصیرت روشن وزلال.
عشق بیشتر از غریزه آب می خورد؛و هرچه از غریزه سر زند،بی ارزش است.و دوست داشتن از روح طلوع می کند، و تا هر جا که یک روح ارتفاع دارد، دوست داشتن نیز، همگام با آن اوج می یابد....
عشق با شناسنامه بی ارتباط نیست، و گذر فصل ها و عبور سال ها ، بر آن اثر می گذارد. اما دوست داشتن، در ورای سن و زمان و مزاج ، زندگی می کند و برآشیانه ی بلندش روز و روزگار را دستی نیست.
اندیشه های نو
آدم وقتی تو سن 15-18 سالگی همش دنبال خودشه....
دنبال این که کیه؟؟؟چرا به این دنیا اومده؟؟؟اصلا از کجا اومده؟؟
امروز یه کتابی از یکی از دوستام گرفتم که خیلی روم تاثیر گذاشت ...
به شما هم پیشنهاد می کنم بخونید....
"کتاب کویریت دکتر شریعتی"
خیر و شر
سال ها پیش خیر و شر برای شنا کردن به دریا رفتند؛اما شر زودتر از آب بیرون آمد و لباس های خیر را پوشید و خیر برای این که برهنه نماند مجبور شد لباس های شر را بپوشد.
و حالا سال هاست که آدم ها خیر و شر را با هم اشتباه می گیرند.
من هم همین جوری ام.خیلی وقت ها این دو را عوضی می گیرم.همیشه اتفاق هایی بوده که اول خیال کرده ام بد ترین اتفاقی که ممکن بیفتد.مدت ها به خاطرش غصه خورده ام و غمگین و ناامید شده و با تو ای خدای مهربونم قهر کرده ام و اسمش را گذاشتم بدبختی.اما غافل از این که من در یک قدمی خوشبختی بودم....
شاید از چیزی خوشتان نیاید در حالی که خیر شما در آن است و شاید چیزی را دوست داشته باشید و آن به زیان شما باشد و خدا می داند و شما نمی دانید.
"خدایا دوستت دارم...."
اشتباه خنده دار
دیروز یه جمله ای تو وبلاگ یکی از معلم هامون خوندم(البته تو نظرات بود)
جمله این بود:
"شکر این قهوه تلخ زندگی دوست داشتنه!!"
کلمه اول رو من اشتباه خوندم....
امروز که رفتم مدرسه برا دوستام این جمله رو گفتم... دوستام گفتند که داری اشتباه می کنی اما من با کمال پرویی روی اشتباهم پافشاری می کردم ...
اما در آخر فهمیدم اشتبا می کردم...
چقدر بده که آدم کنف بشه!!!
این ازمن به تو نصیحت:
"هیچ وقت روی هیچ چیز پافشاری نکن"